စတိုးဆိုင္ပိုင္ရွင္က ဆိုင္တံခါး၀မွာ ဆိုင္းဘုတ္အသစ္တစ္ခု ထပ္ခ်ိတ္သည္ ။
`` ေခြးေပါက္ေလးမ်ား ေရာင္းရန္ရွိသည္ ´´ တဲ ့ ။
သည္ေႀကာ္ျငာမ်ိဳးကို ကေလးေတြ အလြန္ စိတ္၀င္စားသည္ ။ သူတို ့က ေခြး
ခ်စ္တတ္သူမ်ား မဟုတ္လား။ခဏအႀကာမွာပင္ ကေလးတစ္ေယာက္ ဆိုင္ေပါက္
၀သို ့ေရာက္လာသည္ ။
`` ေခြးေလးတစ္ေကာင္ ဘယ္ေလာက္ေရာင္းသလဲ ခင္ဗ် ´´ သူက ေမးလိုက္သည္ ။
`` ေဒၚလာ ၃၀ ကေန ၅၀ အထိ ေစ်းအစားစား ရွိတယ္ ´´ ဆိုင္ရွင္က ေျဖသည္ ။
ေကာင္ေလးက သူ ့အိတ္ထဲမွာရွိသည္ ့ ပိုက္ဆံအေႀကြေတြ ႏိႈက္ထုတ္သည္။
`` ကြ်န္ေတာ္ ့ မွာ ၂ ေဒၚလာနဲ ့ ၃၇ ဆင္ ့ရွိပါတယ္ ၊ ေခြးေလးေတြကြ်န္ေတာ္ ႀကည့္
လို ့ ရမလား ခင္ဗ် ´´
ဆိုင္ရွင္ကျပံဳးသည္။ ထို ့ေနာက္ ေခြးအိမ္ထဲမွာရွိေနသည္ေခြးမႀကီးကို
ေလခြ်န္ျပီးေခၚလိုက္သည္ ။ ေခြးမႀကီးဆိုင္ခန္းထဲ ေျပး၀င္လာေတာ့
သူေနာက္ကေခြးေပါက္ကေလးငါးေကာင္ တန္းဆီ၍လိုက္ပါလာသည္ ။
ပိစိေကြးေလးေတြ အေမြးကသိပ္ရွည္ေတာ ့ တစ္ကိုယ္လံုးအေမႊးေတြဖံုးကာ
လံုးေနသည္ ။ အဲသည္ ့အထဲမွတစ္ေကာင္ကဟိုးေနာက္မွာ ျပတ္က်န္ခဲ ့သည္ ။
ေထာ ့တီးေထာ ့နဲ ့ႏွင္ ့ လမ္းမေလွ်ာက္တတ္သလို၊
ေကာင္ေလးက သည္ဟာေလးျမင္ေတာ ့ ခ်က္ခ်င္းစိတ္၀င္စားသြားသည္ ။
`` ဒီေခြးေလးက ဘာျဖစ္တာလဲ ဟင္ ´´
ေခြးေလးမွာ ေမြးကတည္းက တင္ပါးဆံုအရိုးခြက္ ပါမလာသျဖင္ ့
တစ္သက္လံုး ေျခေထာ ့နဲ ့ျဖစ္ေနမည္ဟု တိရစာၧန္ေဆးကု ဆရာ၀န္က
ေျပာဆိုသည္ ့အေႀကာင္းဆိုင္ရွင္က ရွင္းျပသည္ ။
ေကာင္ေလး ပို၍ စိတ္၀င္စားသြားသည္ ။
`` ဒီေခြးေလးကို ကြ်န္ေတာ္ ၀ယ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ ´´ သူကဆိုသည္ ။
`` ဟာ ... မ၀ယ္ပါနဲ ့ကြာ ၊ မင္းလိုခ်င္ရင္ ငါ ေပးပါ ့မယ္ ´´
သည္စကားႀကားေတာ ့ ေကာင္ေလး မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။
သူက မေက်နပ္သည္ ့ အမူအရာမ်ိဳးႏွင္ ့ ဆိုင္ရွင္ကိုေမာ ့ႀကည္ ့ျပီး
ျပန္ေျပာသည္ ။
`` အလကားေပးတာ ကြ်န္ေတာ္ မလိုခ်င္ဘူးခင္ဗ် ၊ ဒီေခြးေလးလဲ
က်န္တဲ ့ေခြးေတြနဲ ့တန္ဖိုးရွိတာပဲ၊ တစ္ျပားသားမွ မေလွ်ာ ့ပါဘူး၊
ကြ်န္ေတာ္ တန္ဖိုးအျပည္ ့ပဲ ေပးပါ ့မယ္ ၊ ဒါေပမဲ ့ ကြ်န္ေတာ္ ့မွာ
ေလာေလာဆယ္ ၂ ေဒၚလာနဲ ့ ၃ရ ဆင္ ့ပဲ ပါတယ္ ...
အခုအဲဒါယူထားပါ။ ေနာက္ကို တစ္လ ဆင္ ့ငါးဆယ္ဆီေက်တဲ ့ အထိ
ကြ်န္ေတာ္ဆက္ေပးပါ ့မယ္ ´´
သို ့ေသာ္ ဆိုင္ရွင္က အေလွ်ာ ့မေပး ။
`` မ၀ယ္ပါနဲ ့ ကေလးရယ္၊ ေနာက္က်ေတာ့ မင္းစိတ္ပ်က္သြားလိမ့္မယ္ ၊
ဒီေခြးေလးကေျပးႏိုင္လႊားႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ၊ မင္းနဲ ့ခုန္ေပါက္
ကစားႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ´´
သည္အခါက်ေတာ ့မွ ေကာင္ေလးက ဆိုင္ရွင္ႀကီးကိုေမာ ့ႀကည္ ့ကာ
သူ ့ေဘာင္းဘီေအာက္နားစကို လွန္ျပရင္း ေလသံတိုးတိုးႏွင္ ့ေျပာသည္ ။
`` ကြ်န္ေတာ္လည္း ေကာင္းေကာင္းမေျပးႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ ၊ ပါပီေလးချမာမွာ
သူ ့ကို ကိုယ္ခ်င္းစာမယ္ ့လူတစ္ေယာက္ေတာ ့ ရွိဖို ့လိုမွာေပါ ့ ´´ တဲ ့ ။
ေကာင္ေလး၏ ဘယ္ေျခေထာက္ကေလးက အေတာ္ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး
ပင္ သိမ္ေနေကာက္ေနကာ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ရန္အတြက္ သတၱဳခ်ဳပ္တ ံမ်ားျဖင့္
့ အားျဖည္ ့ေပးထားရေလသည္ ။
No comments:
Post a Comment